EI-hamdu IiI-làhil-ledhi’ ahjànà ba‘de mà emàtenà ve Ilejhin- nushur. (Falënderimili i qoftë AII-Ilahut, i cili na ringjalli pasi që na bëri të vdekur, dhe te Ai është tubimi)”
EI-hamdu lil-Jàhil-ledhi àfàni fi xhesedi’ ve redde alejje Ruhi ve edhine li dhikrihi. (Falënderimi i qoftë All-llahut, i Cili ma mbrojti trupin tim, ma ktheu shpirtin tim dhe ma mundësoi që ta përmend Atë).
Là ilahe iI-lAll-llahu vahdehu la sherike leh, lehuL-muIku ve lehul-hamdu ve huve alà kuI-li shejin kadir. Subhàn- AIl-llah vel-hamdu lil-lah ve là ilàhe iI-laAll-llah vAll— llahu Ekber ve Ià havle ve là kuvvete il-là biI-Iàhil Alijjil Adhim. “AlI-Ilahummagfir li. (S 'ka të adhuruar tjetër përveç All-llahut Një dhe të Pashoq, Atij i takon Sundimi dhe Lavdërimi dhe Ai është i Plotfuqishëm mbi çdo send. I Madhërishëm qoftë All- llahu, Falënderimi i takon AIl-llahut, s'ka të adhuruar tjetër përveç All-llahut, AII-Ilahu është më i Madhi, s'ka ndryshim e as fuqi pa ndihmën e All-llahut të Lartmadhë- rishëm— pastaj lutet dhe thotë. : 0 Zoti im, më fal )
Me të v ërtetë, n ë krjimin e q iejve dhe të tokës dhe n ë ndryshimin e natës dhe të dilës, ka argumente për ata që kanë arsye dhe intelekt. Për ata që e përmendin All- llahun me përkujtim kur janë në këmbë, kur janë ulur, kur janë të shtrirë dhe thellohen në mendime rreth krijimit të qiejve e të tokës, (duke thënë):” Zoti ynë, këtë nuk e kri- jove kot, i Madhërishëm qofsh, na ruaj prej dënimit të zjarrit.’ Zoti ynë, atë që Ti e fute në zjarr, atë e ke poshtëruar, për mizorët nuk ka ndihmëtarë! Zoti ynë, ne dëgjuam një thirrës që ftonte për besim (e që thoshte): Besojeni Zotin tuaj/ E ne besuam! Zoti ynë, na I fal mëkatet tona dhe pas vdekjes na bashko me të mirët”! ”Zoti ynë, na jep atë që nëpërmjet të dërguarve të Tu na e premtove dhe mos na turpëro në Ditën e Kijametit; vërtet Ti j e A i q ë n uk e s hkelp rem- timin. Z0ti iu përgjigi lutjes së tyre (e tha): ”Unë nuk ia humb mundin asnjërit prej jush, mashkull qoftë a femër. Ju jeni nga njëri-tjetri, por ara që u dëbuan nga shtëpitë e tyre dhe emigruan, u munduan vetëm pse ishin në rrugën Time, luftuan dhe u vranë, atyre do t’ua shlyej mëkatet e tyre dhe do t'i fus në Xhennete ku burojnë lu- menj. Ai është shpërblim nga All-llahu, se shpërblimi më i mirë ëshlë tek All-llahu. T'ju mas mashtrojë bredhja nëpër qytetet e atyre që nuk besuan. Ajo është një kënaqësi e pakët, e pastaj vendi i tyre është Xhehennemi, që është vend mjerimi. Por ata që ia patën frikën Z0tit të tyre, ata i kanë Xhennetet ku rrjedhin lumenj dhe aty janë përgjithmonë. Ajo është një pritje nga All-llahu, e për të mirët, më e dobishmja është ajo që është tek All-llahu. Po edhe nga ithtarët e librit ka që e besojnë All-llahun, e besojnë atë që ju është shpallur juve dhe atë që u është shpallur atyre, Janë të bindur ndaj All-llahut, dhe argumentet e All-llahut (në shpallje) nuk i shesin për pak send të kësaj jete. Të tillët kanë shpërblimin e vet tek Zoti i tyre, e All-llahu është që llogarinë e b ën s hpejt. O ju besimtarë, bëni durim, bëhuni të qëndrueshëm kundër armikut, rrini të përgatitur dhe frikojuni All-llahut, nëse dëshironi të shpëtoni!