جابر بن عبد الله م مىگويد: رسول الله ص استخاره را در هركارى همانند سورهاى از قرآن به ما مى آموخت و مىفرمود: هرگاه يكى از شما خواست كارى انجام دهد، غير از نماز فرض، دو ركعت نماز بخواند، سپس بگويد: كسى كه از خالق، طلب خير نمايد و از مخلوق، مشورت بگيرد، و در كارش ثابت قدم باشد، پشيمان نمىشود، خداوند مىفرمايد: «در كارها با مردم، مشوت كن، و هرگاه تصميم به انجام كارى گرفتى، به خدا توكل كن». سوره آل عمران ، آيه: 159. (ترجمهى دعا: اى الله! به وسيلهى علمت از تو طلب خير مىكنم، و بوسيلهى قدرتت از تو توانايى مىخواهم، از تو فضل بسيارت را مسألت مىنمايم، زيرا تو توانايى و من ناتوان، و تو مىدانى و من نمىدانم، و تو دانندهى امور پنهان هستى. الهى! اگر در علم تو اين كار ـ حاجت خود را نام مىبرد ـ باعث خير من در دين و آخرت است ـ يا مىگويد: در حال و آيندهى كارم ـ آن را برايم مقدور و آسان بگردان، و در آن بركت عنايت فرما، و چنانچه در علم تو اين كار برايم در دنيا و آخرت باعث بدى است ـ يا مىگويد: در حال و آيندهى كارم ـ پس آن را از من، و مرا از آن، منصرف بگردان، و خير را براى من هر كجا كه هست مقدّر نما، و آنگاه مرا با آن خشنود بگردان).