[Səmi Allahu limən həmidəh] «Allah Ona həmd edəni eşitdi!»
[Rabbənə və ləkəl-həmd, həmdən, kəsiyran, tayyibən, mübarəkən fiyh] «Ey Rəbbimiz! Sənə həmd olsun; (özü də) çoxlu, xoş, mübarək bir həmd!» [Rabbənə və ləkəl-həmd! dedikdən sonra bunu da əla¬və etmək olar:]
[...mil′əs-səməvati və mil′əl-ardı və mə bəynəhumə, və mil′ə mə şi′tə min şeyin bə′d. Əhləs-sənai vəl-məcdi, əhaqqu mə qaləl-abdu, və kullunə ləkə abdun. Allahumə lə mani'a limə a'təytə və lə mu'tiyə limə mənə'tə və lə yənfəu zəl-cəddi minkəl-cədd] «Göylər dolusu, yer dolusu, onların ara-sında olanlar və bundan sonra istədiyin şeylər dolusu (Sənə həmd ol¬sun). Ey tərif və şərəf sa-hibi! Bəndənin – hamımız Sənin qu¬lunuq – söylədiyi ən doğru söz budur: Allahım! Sənin verdiyinə mane olacaq, mane olduğunu da ve-rəcək (bir kəs) yoxdur. Heç bir hörmət sahi¬bi¬nə Sənin yanında hör¬məti fayda verməz».